Ben je mee?

Hoe kan ik aan de snuiten van mijn leerlingen zien of ze mee zijn, als ze een mondmasker op hebben?! Steek je rode of groene kaartje op, geel is tussenin.

Toch wel met wat extra adrenaline begonnen aan die speciale eerste september. Ik was enorm trots op mijn leerlingen die zich zo goed mogelijk aan alle vreemde maatregelen houden.

Ik drukte hen op het hart dat ze zich niet moeten laten bestempelen als de verloren Corona-generatie met kilometers leerachterstand. Ze moeten erop vertrouwen dat ik voor hen de juiste leerinhouden selecteer en opnieuw opbouw. Ze doen dat heel goed.

Alleen… ik kan door die mondmaskers niet zien of ze mee zijn! Ga ik te snel of te traag? Ben ik wel duidelijk? Ik zie enkel hun wenkbrauwen een beetje bewegen. Dat is dus niet genoeg.

Ook al ben ik een ict-freak, ik moet iets hebben dat altijd werkt en snel gaat. Dus heb ik elke leerling 3 gekleurde kaartjes gegeven. Tijdens mijn uitleg of oefeningen vraag ik om ze op te steken. De leerlingen waren meteen mee en steken het nu ook soms spontaan op. Ik zie met één oogopslag of een bepaalde term “rood” kleurt of dat er hier en daar toch een geeltje of groentje opduikt.

En het is geweldig om te zien hoe ze er zelf naadloos een stapje verder mee gaan. Ik vroeg in een logboek aan te geven hoe ze een bepaald onderdeel verwerkt hadden en iemand typte spontaan “ik zou het eerder geel noemen” en daarmee wist ik voldoende.

De tweede dag was een leerling haar kaartjes vergeten. Zonder verpinken stak ze haar groene, gele of roze fluostift omhoog. Dan denk ik: het komt wel goed met deze generatie.